Hakken

Ik heb jaren geleden leren lopen op hakken.
Ik moest het echt léren.

Ik herinnerde nog mijn eerste paar. Een beetje zelf-overschatting, want ik was maar liefst 7cm groter en het aantal passen dat ik kon zetten zonder vallen beperkte zich eveneens tot 7.
Gruwel! Pijn aan mijn scheenbeen, verkrampte kuiten, blaren aan de zijkant van mijn kleine teen. Ik kon me niet voorstellen dat ik op een dag VRIJWILLIG en met PLEZIER voor deze schoenen zou kiezen.

Dit was niet vrijwillig. Ik moest. Hakken zijn nu eenmaal sexy. En vrouwen willen sexy zijn. Dus moest ik wel op hakken lopen.

Mijn tweede paar was iets minder hoog. De ‘overgang’ tussen meisje met platte ballerina’s en mijn mooie,ondraagbare, maar o-zo-vrouwelijke eerste paar hakken. Ik herinner me de zovele feestjes die eindigden met op blote voeten te dansen. Het “ging niet meer”.

Het lukte. Ik kreeg stabiliteit en eelt, en stap uiteindelijk met ferme passen door de straten. Op mijn favoriete hakken. Nee, geen Manolo Blahniks. Maar SATC weerspiegelde toch ook een beetje mijn voorliefde.... Ik heb momenteel 32 paar hakschoentjes. (Nog) geen Imelda, maar ik ben er toch best blij mee!!