De moeilijke brief

De pen schrijft niet goed. Ze stokt af en toe een beetje, alsof ze weet dat het hoofd dat haar stuurt even hard aarzelt en deze woorden niet wil schrijven.

Ik maak de punt nat, kribbel wat doelloos op de onderkant van mijn schoen.
Ik lach om mijn trillende vingers. “Maak het nog wat erger, M.”
Zelfspot en tremor; deze twee typeren zoals steeds mijn graad van nervositas.

Ik zoek een postzegel, maar kan er geen vinden. Nochtans recent gekocht.
Het is een zwarte pen. Blauw was niet te vinden. Geen vrolijke kleurtjes voor deze brief.

Alsof er zoiets bestaat als “lot”.