Restjes

Hele Lieve Man en ik aten vandaag de laatste pannenkoeken op. Microgolf-warm, suiker met klonters... en toch wou ik niet zeggen dat hij ook slechts tweede keus was. Pannenkoeken blijven nu eenmaal niet warm, er zijn Altijd restjes en de suikerpot klontert nu eenmaal na ettelijke vettige lepels.
He he

Hele Lieve Man moest lachen. "Als ik de perfecte huisvrouw wou was ik toch nooit op jou gevallen, Mollie"

Een hoofd als een pioen.
Verdomme verdomme. Waarom kan ik toch niet op jou vallen?
Ik hou zoveel van jou.

Ik hou
toch
zooooveeel
van jou.

met suiker

Hoe zat het ook al weer?

Men neme 4 eieren.......
en toch, zonder 'echt' recept: heerlijke pannenkoeken op ons bord


Dank u oma, voor de oeroude kunst die je blijkbaar toch in mijn hoofd brandde.
Het heeft gesmaakt!!

Ben ik nu dom?

Ik ken een Hele Lieve Man.
Hij zou echt de pérfecte man zijn.
Attent, gevoelig. Zorgzaam, bewonderend. Hij laat me in de droom van de vier kindertjes. Hij zou er altijd voor mij zijn en me nooit kwetsen.
Hij is de man van het grote Altijd en Nooit.

En nu ziet hij me graag
Maar dat wil ik helemaal niet.

Ik wil het: "als jij sterft, dan sterf ik ook"
Ik wil de laaiende passie
Ik wil het sprookje.

Verdomme.

Als het morgen zomer was

Zou de wereld helemaal anders zijn als morgen de zon scheen?

Een klein beetje

Ik zag vandaag iemand sterven.

Het is niet zoals de eerste keer, met angst en verborgen paniek smeulendgloeienbranden onder mijn huid
Het is eerder met verwondering en een klein beetje nieuwsgierigheid. Met aanvaarding en respect.

Het is goed zo

27+1

In mijn hoofd is geen plaats voor zevenentwintig dingen.
Vanmorgen kwam nummer achtentwintig uit de lucht gevallen.

En nu?

wat als

Zou de wereld helemaal anders zijn?
Als ik morgen nu eens niet zou ontwaken.